بچه‌ها را با شعرهایمان تکرار نکنیم / چرا مراقب شعرها نیستیم؟!
غلامرضا بکتاش به ایسنا گفت: شعری که آدم بزرگ‌ها برای بچه‌ها می‌نویسند و به آن شعر کودک می‌گویند حتماً باید اشتراکاتی با بچه‌ها داشته باشد، به همین دلیل است که اگر شما شعرهای دهۀ چهل را بخوانید آنها برای بچه‌های آن دهه موثر بود اما همچنان که بچه‌ها رشد می‌کنند، تکنولوژی توسعه می‌یابد و انسان‌ها تغییر می‌کنند شعر کودک نیز حتماً باید تغییر کند. به‌عنوان مثال، کودک در دهۀ چهل پریز برق را ندیده ولی کودکِ امروز سال‌هاست که آن را دیده و قطعاً نگاه او به پریز برق و جارو برقی متفاوت است، نگاه او به دکور خانه و اطرافش متفاوت است.
او با تأکید بر اینکه بازی بازی‌ها، کنجکاوی و نگاه تازه، بخش‌های لاینفک شعر کودک هستند، توضیح دارد: بچه‌ها عاشق کنجکاوی هستند و ما گاهی با شعرهای خودمان کنجکاوی آنها را متوقف می‌کنیم. ما باید در شعر کودک به کودکان پر و بال خیال ببخشیم تا کودکان بتوانند پرواز کنند؛ اگر غیر از این کار کنیم جلوی رشد و فکر و تخیل کودکان را گرفته‌ایم.
این شاعر برجسۀ شعر کودک و نوجوان بیان کرد: در عهدی که ما زندگی می‌کنیم همۀ پدرها و مادرها مراقب فرزندان خود هستند، از خوارک و پوشاک آنها تا بسیاری موراد دیگر ازجمله اینکه برای کودکانِ خود رانندۀ سرویس می‌گیرند و غیره؛ ولی انتخاب یک کتاب خوب و یک شعر خوب باید برای آنها مهم‌تر از همۀ این مراقبت‌ها باشد. آن‌قدر که نگران تغذیۀ بچه‌ها هستیم، چرا مراقب شعرها نیستیم؟!
بکتاش که از کتاب‌های شعر او در حوزۀ کودک و نوجوان می توان به «آفرین به آفتاب»، «رونویسی از بهار»، «در حیاط ما»، «یک سیب شیرین«، «نوجوانی درخت کاج»، «با دعای باران»، «تا رادیو خبر داد»، «با دو چشمم می‌چشم»، «حال غنچه خوب است»، «مورچه زحمتکش است»، «در دلم دریا بریز، «مگر لب زیپ دارد» و «خودم را خیس کردم» اشاره کرد، افزود: شعر به بچه‌های ما خیال می‌دهد، پر و بال می‌دهد، کنجکاوی می‌دهد و درنهایت باید به اندیشه ختم شود. شعر باید به بچه‌های ما اندیشه ای فراتر از آن چیزی که فکر می‌کنند را بدهد یعنی در اصل، شعر کودک و نوجوان باید با سوال و کنجکاوی و با فلسفه آمیخته باشد، که البته همۀ هستی فلسفه است.
او تأکید کرد: بچه‌ها بسیاری از شعرهایی که امروز می‌نویسیم را بلدند درحالی‌که ما نباید بچه‌ها را با شعرهایمان تکرار کنیم. شعرهای ما باید چیزی فراتر از خیال بچه‌ها باشد، بچه‌ها را یک‌متر به آسمان پرواز دهیم و البته که بسیاری از شعرهای کودک و نوجوان این خاصیت را دارند.
انتهای پیام
