بردن نام تو شیرینی بی‌حد دارد…
به گزارش خبرنگار مهر، از ۱۵ اردیبهشت تا ۲۴ اسفند، به فاصله ۴۰ روز مانده تا روز غدیر، بنا داریم هرروز یک شعر از شاعران معاصر و نیز شاعران بزرگ زبان فارسی درباره امیرالمومنین، علی بن ابیطالب (ع) و روز غدیر بخوانیم.
در هفدهمین شماره از پرونده «غدیریه در شعر فارسی» سراغ احمد علوی می‌رویم که شعرهای فراوانی درباره حضرت علی امیرالمومنین (ع) سروده است و در این شعر از «کویر قم»، به «دریای نجف» رفته است.
در ادامه غدیریه احمد علوی را با هم می‌خوانیم؛
*
در کویری که به دریای کرم نزدیک است
عاشقت هستم و قلبم به حرم نزدیک است
نجف اینجاست… فقط چند قدم… نزدیک است
کفر و ایمان من امروز به هم نزدیک است
در مقامت دهنم بسته بماند بهتر
عشق آهسته و پیوسته بماند بهتر
*
نخل‌ها اشک تو را زیر نظر داشته‌اند
رودها از جَرَیان تو خبر داشته‌اند
بادها پرده ز اسرار تو بر داشته‌اند
خاک‌ها چشم به دستان پدر داشته‌اند
ابرها با کرمت مایه‌ی رحمت شده‌اند
فقرا در حرمت صاحب مکنت شده‌اند
*
شمّه‌ای هست ز اوصاف تو حیدر بودن
لافتایی شدن و ساقی کوثر بودن
فاتح یک‌تنه‌ی قلعه‌ی خیبر بودن
با پیمبر همه‌ی عُمر برادر بودن
نفست عطر نفس‌های محمد دارد
بردن نام تو شیرینی بی‌حد دارد…
*
نیست بودیم ولی در حرمت هست شدیم
متفرّق شده بودیم که یک‌دست شدیم
عاشق هر که به یاران تو پیوست شدیم
تا ز پیمانه‌ی «اَکمَلتُ لَکُم» مست شدیم
عطر «اَتمَمتُ عَلیکُم» همه جا را پر کرد
نان بدگوی بد اندیش تو را آجر کرد
*
اولین مرحله‌ی عشق، پریشان شدن است
اجر همراهی تو بوذر و سلمان شدن است
صاحب دائمی ملک سلیمان شدن است
زاهد شهر که در فکر مسلمان شدن است
در شب قدر به آوای جلی می‌گوید
بعلیٍ بعلیٍ بعلی می‌گوید…