کتابی درباره انحلال حزب توده مورد توجه مخاطبان انجمن سپاس

به گزارش خبرنگار مهر، نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران امسال شاهد حضور پررنگ «انجمن پیشکسوتان سپاس» بود؛ انجمنی که مجموعه آثار و پژوهش‌های خود را در حوزه شهدای اطلاعات و امنیت عرضه کرده است. مسئول غرفه و مدیر روابط عمومی این انجمن، پروانه هادی‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار مهر به معرفی برنامه‌ها و ویژگی‌های آثار این دوره پرداخت.

هادی‌زاده با اشاره به اهمیت معرفی شهدای اطلاعات که اغلب گمنام هستند، گفت: شهدای اطلاعات غالباً نامشان دیر شناخته می‌شود و فرآیند معرفی زندگی و خدمات‌شان معمولاً ۳۰ تا ۴۰ سال زمان می‌برد. ما در انجمن پیشکسوتان سپاس توانسته‌ایم با تولید ۵۳ عنوان کتاب در حوزه امنیت، این شهدای گرانقدر را به جامعه معرفی کنیم.

وی افزود: فعالیت‌های انجمن در سه محور اصلی شکل گرفته است: محور «چشمان آسمانی انقلاب اسلامی» که به زندگی‌نامه و سیره شهدای اطلاعات می‌پردازد، محور «امنیت بدون مرز» که شامل داستان‌ها و رمان‌های مبتنی بر موضوعات امنیتی است و محور «تاریخ شفاهی» که آثار شاخص و پرمخاطب انجمن در این بخش جای گرفته‌اند.

هادی‌زاده به کتاب‌های مطرح انجمن اشاره کرد و گفت: کتاب «سیروان» یک رمان امنیتی مبتنی بر واقعیت است که استقبال زیادی از آن شده است. همچنین کتاب «شبیخون به خفاش» روایتی از قائله تبریز در دهه ۶۰ است که توسط یکی از افراد امنیتی نوشته شده است.

وی ادامه داد: کتاب «وقت محدود» که تاریخ شفاهی انحلال حزب توده را بازگو می‌کند و به تشریح عملیات امیرالمؤمنین می‌پردازد، مورد توجه خاص مخاطبان قرار گرفته است. این عملیات توسط اولین فرمانده اطلاعات سپاه، شهید «سید کاظم کاظمی» طراحی شده است.

هادی‌زاده درباره استقبال مخاطبان بیان کرد: مخاطبان خاص ما معمولاً شامل بزرگانی هستند که مرتب به غرفه سر می‌زنند، اما مهم‌تر از آن قشر دانشجو است که به ویژه در موضوع تاریخ شفاهی و امنیت علاقه‌مند هستند. کتاب‌هایی مانند «سراب آزادی» که خاطرات خانم «سنجابی» از سازمان منافقین را روایت می‌کند، برای دانشجویان دهه ۸۰ بسیار جذاب و مفید بوده است.

وی از دشواری‌های معرفی شهدای گمنام گفت و افزود: بسیاری از خانواده‌های شهدایی که تازه زندگی‌نامه‌شان منتشر شده، حتی اطلاع دقیقی از شهادت عزیزانشان ندارند و فکر می‌کنند فرزندشان جذب نیروهای مخالف شده است. همین موضوع باعث می‌شود کار معرفی شهدای ما سخت‌تر باشد، اما همچنان به راه خود ادامه می‌دهیم.