پیام تسلیت فرهنگستان هنر در پی درگذشت صادق بریرانی
تهران فرهنگی: گروه هنرهای سنتی و صنایع‌دستی فرهنگستان هنر، پیام تسلیتی برای درگذشت صادق بریرانی هنرمند پیشکسوت طراح گرافیک و نقاش منتشر کرد که متن این پیام به شرح است:
«بسم‌الله الرحمن الرحیم
ما از خداییم و به او بازمی‌گردیم
استاد صادق بریرانی، پیر فرزانه هنرهای تجسمی کشور، راه ابدیت را پیمود و دل‌آگاهان هنرمند را داغی تازه بر جای گذاشت. شخصیت عارف خداجو که در تمامی عمْر خدمتش، صادقانه، در جهت تعالی هنر کشور، خصوصاً حمایت از هنرهای شریف سنتی ایران، گام برداشت طریق نوینی از رفتار هنرمندانه را سرمشق هنرمندان و هنرجویان متعهد کرد. پاسداری از شأن هنرمندان گمنام هنرهای اصیل ایران و معرفی عالمانه آن‌ها در نشریه وزین «هنر و مردم» نمونه‌ای شاخص از تلاش مقدس اوست. او با شناخت دقیق هنر معاصر غرب و ضرورت راه‌یابی به بیانی نو در هنر گرافیک ایران و اتکا به اصالت‌های فرهنگی، با ابداع آثار فاخرش، راه‌گشای هنرمندان این رشته هنری شد. چه نیک در حقش گفتند: «بریرانی پیشکسوت هنر گرافیک معاصر ایران بود.»
گروه هنرهای سنتی و صنایع دستی فرهنگستان هنر ارتحال این هنرمند دل‌آگاه را به جامعه هنری کشور، خصوصاً جمعیت شریف هنرهای سنتی و خانواده محترم بریرانی تسلیت می‌گوید و از درگاه خداوند متعال آرامش روح و علو درجاتش را آرزو می‌کند.»
فرهنگستان هنر، در سال ۱۴۰۱، بزرگداشتی برای این هنرمند برگزار کرد که حاصل آن تعدادی مقاله بود که به‌صورت ویژه‌نامه‌ای منتشر شد. این مقالات، به‌تدریج، در وبگاه فرهنگستان هنر درج خواهد شد.
صادق بریرانی متولد ۱۳۰۲ بندر انزلی است. بریرانی، نقاش و گرافیست پیشکسوت ایران، از ۱۴ سالگی نقاشی را فرا گرفته است. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه در رشت و انزلی در سال ۱۳۳۳ دیپلم دبیرستان را اخذ کرد. در سال ۱۳۲۶ برای تحصیل در رشته نقاشی وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. پس از پایان دوره، در سال ۱۳۳۱، لیسانس نقاشی دریافت کرد و بعد از آن به عنوان رئیس اداره هنر گرافیک به وزارتخانه فرهنگ و هنر پیوست.
او سپس به آمریکا رفت و در سال ۱۳۳۸ مدرک فوق لیسانس گرافیک خود را از دانشگاه ایندیانا دریافت کرد و به کشور بازگشت در سال ۱۳۳۹ برای تکمیل مطالعات هنری‌اش، عازم اروپا شد و در پاریس لندن، رم و مونیخ سبک‌های هنری اروپا را بازشناخت در سال ۱۳۶۰ بازنشست شد و سپس برای تدریس در دانشگاه تهران دانشگاه آزاد و دانشگاه الزهرا دعوت به همکاری شد.
بریرانی در چند دوسالانه جهانی گرافیک از جمله دو سالانه گرافیک برونو چکسلواکی (۱۳۵۵) و دوسالانه گرافیک ایران (۱۳۷۱)، عضو هیئت داوران بوده و آثار او بارها در نشریات بین‌المللی منتشر شده است؛ از جمله در مجله گرافیس سالیانه (۱۳۴۷)، ۱۳۴۹ ، ۱۳۵۰، ۱۳۵۳ (۱۳۵۴ در زوریخ سوئیس و مجله مدرن پابلی سیتی (۱۳۵۸) در لندن.
بریرانی توجه منتقدان جهانی هنر را به خود جلب کرده و گزارش‌های متعددی درباره آثار او در مجلات گوناگون به انتشار رسیده است؛ برای نمونه می‌توان به مجلات آماتوردار (پاریس (۱۳۵۳) لوموند پاریس (۱۳۵۳) پرویکت (۱۳۵۵) آراینترنشنال پاریس (۱۳۵۶)، کونسانس دزار (پاریس، (۱۳۵۶) و مترو آمریکا، (۱۳۷۳) اشاره کرد.
او علاوه بر نمایشگاه‌های داخلی در نمایشگاه‌های خارجی بسیاری شرکت کرده و آثارش در نمایشگاه‌های متعدد جهانی به نمایش درآمده است؛ از جمله پنجمین نمایشگاه بین‌المللی دهلی نو (۱۳۴۴)، دانشگاه کلمبیا (نیویورک (۱۳۴۷) دوسالانه گرافیک برونو (۱۳۴۹، ۱۳۵۱ ، ۱۳۵۳، ۱۳۵۷) نگارخانه سیروس (پاریس) ۱۳۵۰، ۱۳۵۳ (۱۳۵۶) دوسالانه پوستر ورشو (۱۳۵۱، ۱۳۵۳، ۱۳۵۵ و۱۳۵۷) کنفرانس بین‌المللی طراحی آسپن (کلرادو، (۱۳۵۲) نگارخانه شهرک بین‌المللی هنر پاریس (۱۳۵۳) نگارخانه بل شاس (پاریس ۱۳۵۴، ۱۳۵۷)، گالری مونژرون (پاریس، ۱۳۵۴) نگارخانه ماتیاس فلس (پاریس، ۱۳۵۵)، چهارمین نمایشگاه بین‌المللی هنر معاصر پاریس (۱۳۵۶)، نگارخانه ستانتریون (لیل، فرانسه، ۱۳۵۶)، نگارخانه آتلیه ۲ پاریس (۱۳۵۷)، مرکز بورف لادفانس ۲ پاریس (۱۳۵۷)، نگارخانه آنتار (مونیخ، ۱۳۵۷)، نمایشگاه بین‌المللی ۷۸) بال سوییس (۱۳۵۷) نمایشگاه بین‌المللی فلیک بولر آلمان، ۱۳۵۷)، نمایشگاه هنر زنده در پاریس (۱۳۵۸) نمایشگاه بین‌المللی پوستر کلرادو دانشگاه کلرادو، ۱۳۵۸)، نمایشگاه انفرادی در نگارخانه فردریک اسپرات (سن هوزه، کالیفرنیا، (۱۳۷۳).
