ایستادگی در راه خدا
تهران فرهنگی: ماه رمضان ماه نزول قرآن است و همه ما باید تلاش کنیم در این ماه هر روز یک جزء قرآن تلاوت کنیم و در کنار تلاوت، تدبر در قرآن و آوردن قرآن به متن زندگی نیز ضروری است.
پرداختن به تفسیر آیات باعث تقویت ایمان و امید در جامعه میشود. بر همین اساس در این ۳۰ روز ماه مبارک رمضان هر روز یک آیه از آیات «زندگی با آیهها» که مربوط به توحید، نبوت و ایمان است انتخاب شده که راحتتر مفاهیم قرآنی در جامعه تبیین شود.
بیستم و یکمین آیهای که به آن پرداخته شده، آیه ۳۳ سوره احزاب در خصوص پایبندی به عهد است. خداوند در این آیه میفرماید «مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهُ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَن قَضَی نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا / در میان مؤمنان، رادمردانی هستند که بر سر عهدشان با خدا برای فرار نکردن از میدان جنگ، صادقانه ایستادند. برخی شان شهید شدند و برخی منتظر شهادت اند. اینان به هیچ وجه تغییر عقیده ندادند».
بامرامها
در تفسیر این آیه برای زندگی امروزمان میتوان گفت: می بینیکه؟ حتی خود خدا هم میگوید فقط بعضی از آدمهای با ایمان این شکلیاند که میشود روی همه وعدههایشان حساب باز کرد که میتوان به دست دوستی شان اعتماد کرد که پای قول و قرارهایشان را با خون خودشان امضا میکنند. میبینی که؟ برای رسیدن به این جا به چیزی بیشتر از نماز و روزه احتیاج داری به چیزی بیشتر از آن چه که در رساله ها و توضیح المسائل ها آمده است. همان چیزی که بعضیها مرام و معرفت صدایش میزنند و بعضیها شرف و بعضیهای دیگر غیرت مثل مرام و معرفت شاهرخ ضرغامها و شرف باکریها و غیرت همتها مثل استواری حاج قاسم ها و پایمردی سید حسنها و مردانگی سنوارها.
خداوند در این آیه از ما خواسته است:
«به عهدهایی که با خدا بستهایم وفادار باشیم و در شرایط سخت آرمانهایمان را تغییر ندهیم و ثابت قدم بمانیم».
برای عمل به این آیه در زندگی میتوانیم:
*هر روز با خودمان تجدید عهد کنیم اگر عهدی با خدا بستهایم، مثلا ترک یک عادت بد یا انجام کاری نیکو به آن پایبند بمانیم.
*الگوی خودمان را شهدا قرار بدهیم و از آنها بخواهیم که ما را در پایبندی به عهدها یاری کنند.
*هفتهای یک بار یا حداقل ماهی یکبار به گلزار شهدا برویم و خاطره آنان را در ذهن خود زنده نگه بداریم.
روایت شهدا: در انتظار شهادت
در شرح زندگی شهید سلمان امیر احمدی آمده است: قرار بود به سوریه برود؛ تا پای پرواز هم رفت اما چون برادرش هم شهید شده بود، او را برگرداندند. این بازگشت غصهای بزرگ بر دلش گذاشت هر کاری که میتوانست برای دوستان شهیدش انجام می داد، و با وجود همسر و فرزند، هر جا خطری برای انقلاب پیش میآمد نخستین نفر حاضر می شد. آن قدر توسل و التماس به درگاه خداوند کرد و آن قدر مجاهدت برای انقلاب نشان داد تا اینکه در فتنه ۱۴۰۱ در خیابانهای تهران سرانجام به آرزویش رسید و شهید شد.
انتهای پیام